Behçet Necatigil'in şiirlerini alımlama estetiğine göre inceleme denemesi

Abstract

Behçet Necatigil Doğu ve Batı kültürünü birleştirerek, şiirlerini geniş bir yelpazeyle okura sunmuştur. Necatigil'in dizelerinin bir kültür şiiri haline gelmesi, okurda zengin çağrışımlar yaratmaktadır. Bu noktada okurun rolünün değiştiği gözlenir. Okurun aktif, araştırmaya açık ve kültür birikimi geniş olan kişilerden oluşması beklenir. İdeal okur ortaya çıkar. Alımlama estetiği, okurun rolünü ön plana çıkaran bir kuram olduğundan yapılan çalışmaya uygun görülmüştür. Türk edebiyatında İkinci Yeni şairleri gibi Behçet Necatigil de ideal okuru benimseyen şairlerden olmuş; alımlama estetiğine uygun görüşler sergilemiştir. Tezde, Behçet Necatigil'in şiir anlayışına farklı bir açıdan yaklaşılmış; şiirleri alımlama estetiği ışığında incelenmiştir. İlk olarak alımlama estetiğiyle ilgili bilgi verilmiş; ardından Türk edebiyatında alımlamaya uygun düşen görüşler ile Behçet Necatigil?in şiir görüşlerindeki değişimler ortaya konmuştur. Bulgular ve Yorum bölümünde ise farklı yorumlara açık şiirler seçilerek; şiirlerin derin yapısına inilmeye çalışılmıştır. Şiirler izleklere ayrılmış; imge, motif, simge ve metindışı bağlantılardan yararlanılmıştır. Bu bilgilerden yararlanılarak Behçet Necatigil'in hayat-ölüm algısının şiirlerinde nasıl alımlandığı ortaya konmak istenmiştir. Çalışma, Sonuç bölümüyle bitirilmiştir. Sonuç bölümünde Necatigil'in 1956 sonrası şiirlerinin alımlama estetiğine uygun olduğu; fakat Eski Toprak kitabıyla başlayan bu değişimin Kareler Aklar kitabının Aklar bölümüyle bittiği fark edilmiştir. Necatigil?in, Aklar bölümünden ölümüne kadar olan süreçte ise 1955 öncesi gibi farklı yorumlara açık olmayan şiirlere döndüğü gözlenmiştir.