| dc.description.abstract | Endüstri öncesi zamandan günümüze değin, sanat düşüncesinin tarihi, büyük boyutlu teknolojik ilerlemelere bağlı kalmıştır. Eski çağlardan 19. yüzyılın ortalarına kadar, resim, mimarlık ve heykel görsel sanatların üç önemli ögesi sayılmıştır. Krallar, aristokratlar işadamları, hükümet, eğitim ve yardım kurumları dernekleri gibi toplu- mun güçlü ve zengin kişileri, grupları ve kurumları tarafından koruna- rak, himaye edildikleri için bu sanatlar önemleri artarak gelişmişler- dir. Ancak bugün durum oldukça farklıdır; yaşadığımız kültür güzel sa- natlardan çok, kitle iletişim araçlarıyla belirlenmektedir. Endüstri devrimi, kapitalist ekonomik sistemin gelişmesi ve kent ile tüketici toplumlarının içiçe geçmesi, sanatçıların da yeraldığı sosyal yapıları kaçınılmaz olarak değiştirmiştir. Sanat ve toplumdaki dönüşümlerde teknolojinin her türü önemli roller oynamıştır; örneğin fotografın bulunuşu sanatın işlevi sorununu getirmiştir. Özellikle foto-mekanik yeniden yeniden üretimin kullanımı sanat yapıtının kopyalarında ''biriciklik'' sorunsalını gündeme getir- miştir. Bu tür olgular sanatçıları, yapıtlarını yeni bir sosyal işlev katmaya, yeni bir konu bulmaya, yeni bir görme biçimi oluşturmaya, yeni sanat formları ile deneyselliklere ve özgün yapıtın değerinin zıttı olarak kopya sorununu dışlamaya itmiştir. Fotoğrafın getirdiği bu yeni olgularla karşılaşmak yerine ''Arı'' sanat gibi temelinde do- ğaüstü kavramlar içeren, büyülü bir katogorileşmeye dayanan Modernist estetiği geliştirmiştirdir. Böylece sanat yapının sergilenme değeri ön plana çıkartılmıştır. Bununla birlikte sezgisel yetenek ve yaratıcılık ile ''sanatçının elbecerisi''nin tartışmasız üstünlüğü mitleri ile birleşerek, sanat üretiminin vazgeçilmez kaynakları olarak görülmüş- tür. Bu anlamda ''Arı'' sanat, bir sosyal üretim olarak o zamana kadar özgünlük değeri ile ilişkilendirilmiş bir ürünün sihirli ve büyülü ha- vasını genişleten bie girişim olmuştur. Arı sanata ait bu görüşler, yararlı fakat yabancılaşmayı getiren buluşların oluşturduğu makine çağınaolumsuz tepkilerden ortaya çıkmış ve Modernist estetiğin temel- lerini oluşturmuştur. Birçok sanatçı figürü aşarak ''soyut-gerçekli- ğe uzanan Modern estetiğin geliştirmeye yönelmesi, formal estetiğin ilkelerle ''Arı'' ve yüksek düzeyde bireysel çalışmalar yapmak için dış dünyanın etkilerinden kendilerini soyutlamalarına neden olmuştur. Buna karşın, Dada, Gerçeküstücülük ve Pop Sanat, sürekli bu dar ... | en_US |
