The effects of written corrective feedback on Turkish EFL learners' use of state verbs : an experimental study

Abstract

İngilizceyi yabancı dil olarak öğrenme süreci çaba gerektiren zorlu bir süreç olduğundan dolayı, öğrenciler tarafından bu süreçte yapılan hatalar yabancı dil olarak İngilizce öğrenme ortamlarının doğal parçalarıdır. Bu konuda hem düzeltici dönütlerin etkililiği üzerine devam eden bir tartışma, hem de yeni çalışmaların gerekliliği üzerine bir uzlaşma vardır. Bu tartışma ve uzlaşmadan esinlenen bu çalışma, doğrudan ve dolaylı olarak adlandırılan iki farklı yazılı düzeltici dönüt çeşidinin İngilizce’yi yabancı dil olarak öğrenmekte olan Türk öğrencilerin kısa ve uzun dönemdeki performanslarına etkilerini incelemektedir. Bu amaçla, 29 gün süren bir ön test – son test – gecikmeli son test çalışması tasarlanmış ve bir anadolu lisesinin 11. sınıflarında öğrenim görmekte olan orta düzey dil seviyesine sahip toplam 71 öğrenci rastgele iki deney ve bir kontrol grubuna ayrılmıştır. İngilizce ve Türkçe’deki farklı kullanımlarından dolayı durum filler hedef yapılar olarak seçilmiştir. Düzeltici dönütler çalışmasında hemen önce İngilizce’deki bazı durum fillerle ilgili bir ön test geliştirilmiş ve 3 denek grup öğrencilerine uygulanmıştır. Ön test uygulandıktan sonra, bütün denekler durum fillerle ilgili Hata Düzeltme ve Kontrollü Üretim etkinliklerine katılmışlardır. Etkinlikler tamamlandıktan sonra, bir deney grubundaki öğrencilere durum fillerle ilgili hataları üzerine yazılı doğrudan düzeltici dönüt, diğer deney grubundaki öğrencilere yazılı dolaylı düzeltici dönüt verilmiştir. Kontrol grubundaki öğrencilere ise hatalarıyla ilgili herhangi bir dönüt verilmemiştir. Dönüt verme uygulamalarının ardından bütün deneklere durum fillerle ilgili bir son test verilmiştir. Ayrıca yazılı düzeltici dönütlerin uzun süreli etkilerini görebilmek için aynı test 25 gün sonra tekrar uygulanmıştır. Testlerden elde edilen veriler, yazılı düzeltici dönütlerin etkililiğini görmek amacıyla tek-yönlü ve iki-yönlü varyans analizi ile analiz edilmiştir. Bunun yanında, kısa ve uzun dönemde hangi yazılı düzeltici dönüt çeşidinin diğerine göre etkili olduğunu bulmak için LSD ve Dunnett t-testlerinden faydalanılmıştır. Verilerin istatistiksel çözümlemeleri, yazılı düzeltici dönüt alan deney grubu deneklerinin dönüt almayan kontrol grubuna göre hem kısa hem de uzun dönemde anlamlı derecede daha başarılı olduğu sonucunu ortaya çıkarmıştır. İki deney grubu deneklerinin performansları karşılaştırıldığında ise doğrudan dönüt alan denek grubunun, dolaylı dönüt alan diğer denek grubundan hem kısa hem de uzun dönemde anlamlı derecede daha başarılı olduğu görülmüştür. Sonuç olarak bu çalışma, İngilizce öğretmenlerinin sınıflarında öğrencilerin yapısal hatalarını düzeltmeyi ihmal etmemelerini ve Türk öğrencilerin kısa ve uzun dönemde daha iyi performans gösterebilmeleri için yazılı doğrudan düzeltici dönüt kullanmalarını önermektedir.