| dc.description.abstract | Elektrokoagülasyon, elektrokimyasal-Fenton ve elektro-oksidasyon prosesleri kullanarak üç pestisitin (bromokonazl, bentazon ve abamektin) model atık suda giderim verimliliği araştırılmıştır, Akım yoğunluğu, destek elektrolit derişimi, elektrot tipleri ve H2O2 derişimi gibi operasyonel parametrelerin pestisit ve KOI giderimi üzerindeki etkileri incelenmiştir. Pestisitin başlangıçtaki konsantrasyonu sırasıyla bromokonazol, bentazone ve abamectin için 300, 300, 4.5 mg/L olmuştur. Sonuç olarak, bromokonazolün en yüksek KOI giderim verimliliği elektro-oksidasyon yönetmi kullanılarak, 20 mA/cm2'de, 40.91 kWh/m3 enerji tüketimi ile % 92.22 olarak kaydedilmiştir. Bromokonazolün giderimi, 0.0009 mg-1 L.dak-1 hız sabiti ile ikinci dereceden tepkime sergilemiştir. Bentazonun maksimum KOI giderim verimliliği, elektro-oksidasyon işlemi kullanılarak 20 mA/cm2'de, 57.63 kWh/m3 enerji tüketimi ile % 91.18 olarak belirlenmiştir. Bentazonun giderilmesi, 0.0462 dak-1 hız sabitiyle birinci dereceden tepkime sergilemiştir. Abamektin en yüksek giderim verimliliği, elektro-oksidasyon işlemi kullanılarak 20 mA/cm2’de, 65.37 kWh /m3 enerji tüketimi ile % 90.69 olarak belirtilmiştir. Abamektin uzaklaştırılması, 0.0379 dak-1 hız sabitiyle birinci dereceden tepkime sergilemiştir. Pestisitlerin elektrokimyasal yöntemlerle bozunması, ara türlerin oluşumuna yol açmıştır. Bu türlerin bazıları İyon kromatografisi ile tespit edilmiştir. Pestisitlerin mineralizasyonu ve toksisitelerinin azaltılması da Microtox testi ile incelenmiştir. | en_US |
