Advanced Search

Show simple item record

dc.contributor.advisorKuşhan, Battal
dc.contributor.authorKurbanoğlu, Cahit
dc.date.accessioned2003-05-21T16:31:44Z
dc.date.available2003-05-21T16:31:44Z
dc.date.issued1983
dc.identifier.uri
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11421/5968
dc.descriptionTez (doktora) - Anadolu Üniversitesien_US
dc.descriptionAnadolu Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Makina Mühendisliği Anabilim Dalıen_US
dc.descriptionKayıt no: 12145en_US
dc.description.abstractBir ülkede kalkınma; en genel anlamda ekonomik ve sosyal alanda, üretim kapasitesini artırarak, toplumun refah seviyesi yükseltmektir. Bir anlamda genişleme ve büyüme olarak tarif edilen bu terim gelişmekte olan ülkelerin temel amacını teşkil etmektedir. Tarım sektörü artan dünya nüfusu karşısında gün geçtikçe değer kazanmaktadır. Bundan dolayı yiyecek maddeleri üretiminde teknolojik gelişmelerden yararlanılması zorunludur. Ülke tarımının makinalaşmasında ithal yoluna gitmek; traktör, motor v.b. gibi üniversal makinaların dışında kalan birçok özel yapı arz eden makinalar için uygun değildir. Çünkü bu makinalar, her ülkede kendi karakterine uygun olarak imal edilmektedir. Yabancı ülke şartlarına adaptasyonda arazinin topoğrafik durumu, parsel büyüklüğü, iklim şartları, toprak yapısı, insan iş gücü varlığı ve teknik bilgi gibi faktörler rol oynamaktadır. Ülkemizin coğrafi durumu, tarımsal potansiyeli, üretim biçimi, tarıma elverişli bir yapıdadır. Tarıma dayalı sanayinin kalkınmada önemli bir ekonomi kaynağı olduğu açıktır. Dünya ekonomisinde önemli yeri olan Ortadoğu ülkeleriyle, ekonomik ilişkilerimizi düzenleyebilecek araç tarım sektörüdür. Ülkemiz tarımını bu yönde geliştirip güçlendirmekle, kazanılan döviz ağır sanayide kaynak yapabilir. Sağlıklı bir tarımsal yapıya kavuşmak, tarıma dayalı sanayi ürünlerinin gelişmesiyle oluşur. Bu yönde en elverişli kaynak, tarım alet ve makinalarıdır. Onun için ülke yapısına uygun ve ileri teknolojiye dayalı bir tarım sanayii amaçlanmalıdır. Ekili alanda en büyük pay tahıllara ve tahıllar içerisinde de buğday ve arpaya aittir. Hububat üretiminin en önemli safhalarından olan hasatta harman makinalarının kullanılmasına 1960 yılında Mersin ve Adana illerinde başlanmıştır. 1975 yılında 17647 adet olan sapdöğer (batöz); 1980 yılında 42247 adede yükselmiştir. Bunun üç katı artışla imalatına devam edilen savurmalı ve elemeli harman makinaları ise belli bir standardizasyona doğru yönlenmesine rağmen, rantabl bir düzeye ulaşamamıştır. Bu nedenle mühendislik açısından, uygulamaya önem verilmesi gereklidir. Çünkü iki yıl sonra yapılan konstrüksiyonel değişiklik, önceki makinayı kullanılmaz hale getirmektedir.en_US
dc.language.isoturen_US
dc.publisherAnadolu Üniversitesien_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.titleTürkiye'de imal edilen harman makinalarının karşılaştırılması, konstrüksiyonel geliştirilmesi ve temizleme ünitesi fonksiyonları üzerine bir araştırmaen_US
dc.typedoctoralThesisen_US
dc.contributor.departmentFen Bilimleri Enstitüsüen_US
dc.identifier.startpage211 y.en_US
dc.relation.publicationcategoryTezen_US


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record