Türkiye'deki içmimarlık eğitimi : eğitim süreci, farklı eğitim programları ve uluslararası içmimarlık ölçütlerine göre programların değerlendirilmesi

Abstract

İç mekan tasarımı, 19. yüzyıl Endüstri Devrimi’nden sonra teknoloji ve sanayinin gelişimiyle hızla ilerlemiştir. II. Dünya Savaşı sonrası “İçmimarlık” terimi kullanılmaya başlamıştır. İç dekorasyon kurslarıyla başlayan eğitim ve meslek kültürü gelişmiştir. Böylelikle ortak amaçları bilgi organizasyonu ve paylaşımı, mesleki hak ve sınırlılıkları belirlemek olan meslek kuruluşları oluşmuştur. Bu kuruluşlar sayesinde mesleki süreç analizleri, toplumsal yapının içmimarlığa etkisi, uluslararası boyutta tartışma ve eğitimde dahil olmak üzere bu süreçlerin ortaklaştırılması konularında çalışmalar yapılmıştır. Tüm bu mesleki gelişimlere paralel olarak, eğitim sürecinde farklı bakış açıları gelişmiştir. Farklı görüşlerin meslek kültürüne olan etkisiyle, eğitim kalitesi ve önemi göz önünde bulundurularak, eğitimde ortak bir yapı oluşturmak için pek çok akreditasyon kuruluşu oluşturulmuştur. Uluslararası ve ulusal kuruluşlar, eğitimde oluşan farklılıkların önlenmesi, eğitim programlarında ortak kararlara sahip olunması için bazı ölçütler belirlemiştir. Eğitimde ortak ölçütlerin oluşturulması, meslek eğitiminde belirli niteliklere ulaşmak ve doğru eğitimi verebilmek, mesleki kültürün korunmasını sağlamaktadır. Bu tez kapsamında; içmimarlık eğitim süreci, gelişimi ve toplumsal yaşama uygun nitelikte olması değerlendirilmiştir. Türkiye’de içmimarlık eğitim süreci, ders program ve içerikleri belirlenen uluslararası içmimarlık ölçütlerinin farklı üniversitelerin programlarıyla birlikte değerlendirilmesi yer almaktadır.