| dc.description.abstract | Bugün Türk Tiyatrosu yerinde sayan, kimi zaman gerileyen bir görünüm çizmektedir. Bu sorunu aşmanın yolu, tiyatroyu oluşturan ögelerin araştırılıp incelenmesi, bulguların yorumlanması ve geniş çevrelerde tartışılma olanağı bulmasından geçmektedir. Tiyatronun en önemli ögelerinden biri seyircidir. Bu anlamıyla, seyirci yargısı bilinmeksizin yapılan kuramsal ve uygulamalı etkinliklerin bir yanı eksik olacaktır. Türk Tiyatrosu'nun "altın çağı" olarak nitelenen 1960-1970 yılları arasındaki toplumsal beğeni, bu dönem içinde oynanan oyunların içinden seçilecek kimi oyunların yapısal incelemeleri ile ortaya çıkarılmıştır. 1960-1970 yılları arasında toplumsal beğeninin yöneldiği unsurlar şunlardır; organik değil ama eklemli yapısı olan; helezonik değil, dairesel yapısı olan, iki boyutlu, yalın, söz hünerlerine dayalı ve toplumun temel sorunlarına eğilen oyunlar bu döneme damgasını vurmuştur. İletişim olanaklarının gelişmesi sonucu hızla değişen toplumsal yapının, farklı dönemlerde farklı özellikler göstermesi olasıdır. Bu anlamda diğer dönemlere ilişkin yapılacak bu türden araştırmalar, yazara, yönetmene, oyuncuya, seyirciye, tasarımcıya, kısacası tiyatroyu oluşturan tüm ögelere, yeni çalışmaların önünü açacaktır. | en_US |
