Uzun dönemli işsizlik ve istihdam politikaları

Abstract

İşgücüne olan talebin yetersizliği, işgücü piyasalarının diğer ekonomik koşullara bağlılığı ve işleyişindeki aksaklıklar, işgücü arz ve talebi arasında bir dengesizlik yatarmaktadır. Bu dengesizlik işgücü arzı aleyhinde olduğu zaman, işsizlik ortaya çıkmaktadır. Hükümetlerin amaçları arasında işgücü piyasalarının sağlıklı bir şekilde işleyişini sağlayarak, ülke ekonomisinin gelişmesinin ve kalkınmasının önünde büyük bir sosyo-ekonomik sorun olan işsizlik engelini (tamamen olmasa da) ortadan kaldırmak, önemli ve öncelikli bir yer tutmaktadır. Bu amaçla, işsizliğin türüne göre geliştirilmiş birtakım politikalar ve stratejiler gündeme getirilmekte ve uygulanmaktadır. Ancak işsizliğe karşı yürütülen istihdam politikalarının başarılı olup olamayacağı yani, uygulamadaki başarısı sadece kullanılan yöntemlerin içeriğiyle sınırlı olmamakta aynı zamanda uygulanan genel iktisat politikalarıyla arasındaki uyuma ve genel ekonomik yapıya da bağlıdır. Türkiye gibi gelişmekte olan ülkelerde artan ve önemini sürekli koruyan işsizlik türleri içinde en önemlisi ve en yaygın olanı uzun dönemli (yapısal) işsizliktir. Gelişmiş ekonomilerine rağmen ABD ve Avrupa Topluluğu ülkelerinde de uzun dönemli (yapısal) işsizlik oldukça yaygın bir haldedir. Türkiye'de işsizliğe karşı pekçok politika uygulamaya konmuş ancak zaman zaman işsizliğe karşı yürütülen istihdam politkalarında başarı sağlanmış olsa da yeterli aşama kaydedilememiş ve işsizlik gündemdeki yerini korumayı sürdürmüştür. Ancak belirtmek gerekirki Türkiye gelişmekte olan ülkelerin doğal sancılarını çekmektedir. İşsizlikle mücadele kısa dönemli ve geçici bir politika değildir. Çünkü uygulanan politikaların başarıları zaman içinde ortaya çıkmaktadır. Bu bakış açısıyla Türkiye de işsizliğe bakışını değiştirmek ve daha gerçekçi istihdam politikaları uygulamak zorundadır.