Avrupa Birliği ticaret politikasına Türk Mobilya Sanayiinin uyumu

Abstract

Gümrük birliğinin, üye ülkeleri Topluluk dışından yaptıkları ithalatta aynı Ortak Gümrük Tarifesi (OGT) uygulamalarını zorunlu kılması, üçüncü ülkelerle ticari ilişkilerinde ortak bir tutum içinde olmalarını da gerektirmektedir. Dış ticaret müzakerelerinin yürütülmesi, ihracat ve ithalat politikalarının ve ticaret haklarının korunması politikasının tarif edilmesi ve ortak politikalar şeklinde belirlenmesi Topluluğun görevidir. Bu politikalar bir arada Ortak Dış Ticaret Politikasını oluşturur. Topluluk Ortak Ticaret Politikası, uluslararası müzakerelerde, üye ülkelere, münferiden sağlayamayacakları bir pazarlık gücü kazandırmıştır. Türk sanayisinde, Orman Ürünleri Sanayisinin alt sanayi kolu olarak anılmakta olan mobilya sanayindeki talebin artışı, üretim kapasitesini ve dolayısıyla akılcı ve geliştirici rekabetin oluşumuna olanak sağlayacaktır. Tüketici de bu doğrultuda daha da bilinçlenerek, kalite, çeşit ve estetik yönünden istekleri artmakta ve değişmektedir. Bunlara cevap verebilmek arzusuyla mobilya sanayisiyle ilgili araştırma ve geliştirme çalışmaları hızlanmakla beraber önemli gelişmeler gerçekleşmektedir. Bu gelişmenin içerisinde mobilya sektörü de beklenenin çok üzerinde bir gelişme göstermekle birlikte halen bu sektörde sağlıklı ve modern bir seri üretim teknolojisine geçilememiştir. Bu da sektörde arz-talep dengesizliğine neden olmaktadır. İmalatın tamamına yakınının klasik marangoz makineleriyle yapılması kaliteyi düşürmekte ve imalat süresinin uzamasına sebep olmaktadır. Ayrıca mobilya sanayiinde çalışan işçilerde, sosyal güvence ve sağlık imkanları yeterli ölçüde sağlanamadığından gerekli verim alınamamaktadır. Mobilya sanayiinin dağınık binlerce küçük atölyelerden oluşması ve bu sanayi kolunda faaliyet gösteren firmaların marka olma düşüncesini destekleyecek güçlü dayanışmaların olmayışı da mobilya alt sanayi kolunun tek başına sektör olarak gelişmesine engel olmaktadır. Mobilya sektöründe talebi etkileyen bu olumsuz faktörler incelendiğinde; kurulacak olan işletmelerin uzun vadedeki değişimlere uyum sağlayabilecek, ani talep ve model değişikliklerini karşılayabilecek bir yapının göz önünde tutulması gereği ortaya çıkmaktadır. Mobilya uluslararası ticaretin gereklerine doğal olarak uyum sağlayan küresel ürünlerin tipik bir örneğidir. Bu alanda faaliyetlerini sürdüren bir çok mobilya firması farklı ülke pazarlarında tutunmaya çalışmaktadır. Mobilya sanayinde yer alan firmaların dış pazarlara açılmada karşılaştıkları sorunlar, bir firmanın uluslararası pazarlara girmesi ya da varolan pazarlarını genişletmesini engelleyen her türlü yönetimsel, işlevsel, yapısal kısıtlamaları içermektedir. Buradan hareketle sektörel yapı göz önüne alındığı zaman, piyasanın ve buna bağlı talebin iyi takip edilmesi piyasa araştırması ve ürün tasarımına önem verilmesi gerekmektedir.