| dc.description.abstract | infaz, genel anlamı ile yerine getirme olarak tanımlanır. Ceza hukukunda ise, infaz, kesinleşmiş ceza (mahkumiyet) kararının veya güvenlik önlemli kararının yerine getirilmesidir. Bu tanımdan da anlaşılacağı üzere bir ceza veya güvenlik önleminin infaz edilebilmesi için herşeyden önce kararın kesinleşmiş olması gerekmektedir. Bir başka anlatımla, kesinleşmemiş hükümlerin infaz edilebilmesi olanaklı değildir. İnfazdan söz edebilmek için, ceza kavramının da açıklığa kavuşturulması gerekmektedir. En genel anlamı ile, cezayı, cezalandırma yeteneği bulunan bir kişiye, yasanın suç saydığı eyleminden dolayı, ıslah edici ve toplumda suçluluğu önleyici niteliğe sahip olacak biçimde, yasa tarafından düzenlenmiş olan ve yargısal bir işlemle belirlenerek uygulanan yaptırım olarak tanımlamak olanaklıdır. İnfazın amacı cezanın temel amaçlarından olan korkutma ve uslandırma biçiminde de adlandırılan, cezanın özel önleme işlevi ile henüz suç işlememiş olan kişileri suç işlemekten alıkoymaya yönelik genel önleme işlevlerinin gerçekleştirilmesinin sağlanmasıdır. Bunların yanında, özellikle, özgürlüğü bağlayıcı cezaların infazında olduğu gibi özgürlüğü kısıtlanmış olana suçlunun ceza evinde ıslah edilmesi de infazın bir diğer amacı kabul edilebilir. Ölüm cezası, özgürlüğü bağlayıcı ceza, para cezası ile fer'i ve mütemmim cezalar ve güvenlik önlemlerinin infazında hangi yöntem izlenirse izlensin, uyulması gereken temel ilkeler, infazın yasallığı, kesintisizliği, infazda gizlilikten kaçınma ilkeleri ile, insanca infaz ilkesi ve infazın bireyselleştirilmesi ilkeleridir. Aksi halde çağdaş bir infaz sisteminden söz edilmesi olanaksız hale gelecektir. | en_US |
