Yeni Türkiye Devletinin bayındırlık politikası (1920-1933)

Abstract

Ülkelerin gelişmişlik düzeyinin en belirgin göstergesi bayındırlık alanında yapılan çalışmalarla ölçülür. Türkiye'de bayındırlık alanındaki gelişmeler sistemli olarak 1870 yılında Nafia Nezareti'nin kurulması ile başlamıştır. Osmanlı İmparatorluğunda Nafia Nezareti, ülkenin altyapısını geliştirme yönünde çalışmalarda bulunmuş ise de bunda başarılı olduğu söylenemez. Yeni Türkiye Devleti, Ulusal Mücadele Döneminden itibaren Nafia Vekaletine önem vermiştir. Savaş sonunda ülkenin kalkınmasında önemli rol üstlenecek olan Nafia Vekaletinin politikaları bundan dolayı önem kazanmıştır. Yeni Türkiye Devletinin 1920-1933 tarihleri arasında bayındırlık politikaları çağdaş, gelişmiş ve bağımsız bir ülkenin oluşturulması yönündedir. Tezin temel amacı, Nafia Vekaletinin 1920 ile 1933 dönemi arasındaki çalışmaları ile Osmanlı İmparatorluğu ile Türkiye Cumhuriyet'i arasındaki kökten farklılaşmayı belirlemek olduğu gibi, günümüz Türkiye'sinin temel sorununu oluşturan altyapı sorununa ışık tutmaktır. Bu çalışmada geniş bir kapsama sahip olan konu karayolları, demiryolları ve limanları ele alarak daraltılmıştır. Yeni Türkiye Devleti'nin 1920 ile 1933 arasındaki Nafia politikalarının ele alındığı bu çalışmadan çıkarılacak temel sonuç şudur: Yeni Türk Devleti, kısa zaman içerisinde, kıt olanaklarla ulaşım altyapısını çözerek, ülkede dünya ekonomisi ile bütünleşen bir pazar yaratmayı hedeflemiştir.